Pierwsze w mieście blokowisko

Osiedle Nowe, o którym niektórzy mieszkańcy dziś kpią, że jest „Osiedlem Starym”. Faktycznie, niektóre bloki mają grubo ponad pół wieku, bowiem pierwsze powstały w latach 60. Jednak, mimo faktu, że stan niektórych budynków pozostawia wiele do życzenia, to Osiedle Nowe jest pełne uroku.

Pierwsi lokatorzy wprowadzili się do mieszkań nowego domu przy ul Sikorskiego 27 w dniu 6 stycznia 1961 r. Przydziału lokali Zarząd dokonał wspólnie ze Społeczną Komisją Przydziału Mieszkań, której przewodniczył Włodzimierz Kosztulski.

- W Spółdzielni obowiązywała wówczas zasada, że członkom organów samorządowych – tytułem rekompensaty za pracę społeczną – przysługiwało prawo wyboru mieszkania na dowolnie wybranej kondygnacji – czytamy w książce „Od Zagrody do Kujawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Inowrocławiu 1920-2010”.

Niestety, nie podano w jakich piętrach gustowali samorządowi notable – czy woleli mieszkać na parterze, czy też odwrotnie – jak najwyżej.

Od 1962 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa Kujawianka wybudowała na Osiedlu Nowym przy dzisiejszej ulicy Armii Krajowej (wówczas ul. Polskiej Partii Robotniczej czyli popularnych PPR-ach – dop. aut.) 3 budynki z 72 mieszkaniami. W 1959 roku powstała Robotnicza Spółdzielnia Mieszkaniowa przy Inowrocławskich Zakładach Sodowych, która do 1962 r. pobudowała trzy budynki przy ulicy Daszyńskiego z 74 mieszkaniami. W 1961 r. postawiono czwarty budynek przy ul. Narutowicza 66.

W latach 60. w spółdzielni działała nawet wypożyczalnia sprzętu gospodarstwa domowego, tak bardzo deficytowego w owych czasach. Wypożyczyć można było jedną z dwóch pralek, do wyboru były też dwa odkurzacze i dwie froterki.

- Punkt cieszył się dużym zainteresowaniem. Prowadzono go na zasadach częściowej odpłatności. Systematyczny wzrost liczby indywidualnych posiadaczy odnośnego sprzętu wymusił po kilku latach likwidację wypożyczalni – czytamy w książce opisującej działalność inowrocławskiej spółdzielni.

1 lipca 1962 r. zainaugurowała działalność Międzyzakładowa Spółdzielnia Mieszkaniowa. Zrzeszała 349 członków i posiadała 5 domów ze 120 mieszkaniami. Nie miała natomiast nawet biura, które uruchomiono w jednym z mieszkań budowanego bloku przy ul. Konopnickiej 25.

Pod koniec 1964 r. spółdzielnia liczyła ponad 800 członków, a w 1965 r. oddano wielki jak na owe czasy blok ze 115 mieszkaniami przy al. Okrężnej (dziś Wilkońskiego 39 a). Wtedy spółdzielnia funkcjonowała już jako Kujawska Spółdzielnia Mieszkaniowa, a Inowrocław zaczynał zamieniać się w wielki plac budowy, bo wytyczano pierwsze bloki na osiedlu Piastowskim, a później oczy projektantów zaczęły spoglądać na dzisiejsze osiedla Toruńskie oraz Rąbin. Ale to już temat na zupełnie inną opowieść…

W artykule wykorzystano fragmenty książki „Od Zagrody do Kujawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej w Inowrocławiu 1920-2010” oraz zdjęcia ze strony Kujawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, których więcej można zobaczyć tutaj.